Auteursarchief: admin

Mega Parterning 2014 in Afrika!

Mijn eerste internationale business trip! 

Een tijdje geleden sprak ik khanh weer eens die ondertussen zijn eigen kantoor heeft gestart in Amsterdam, slimme jongen aangezien hij zo jong al bezig is met beleggingen, lease opties en een nieuw concept op de huizenmarkt. Khanh ging samen met zijn business partner Nelson naar Mega Partnering Afrika, een soort groot netwerkevenement voor ondernemers en vroeg of ik mee kwam.

Wat extra vitamine D, een weekje naar Zuid Afrika en interessante sprekers? Why not.. Zo gebeurde het dat ik iets meer dan een week later in het vliegtuig zat in het vliegtuig naar Zuid Afrika.

Het congres werd gegeven dichtbij Johannesburg in Santon wat eigenlijk het LA van Amerika is, chique bars, prachtige zwembaden en luxe malls zijn er in overvloed. Tijdens de pauzes relaxte we dan ook met plezier bij één van de vele poolbars.. onze zwemkleding viel wel wat uit de mode daar, maar ach boeieeee

Het evenement zelf was zeker interessant, het werd gehost door een excentrieke miljonair met de naam JT Foxx die soms een beetje arrogant uit de hoek kwam, maar wel geinig was. We moesten een soort evaluatieformulieren invullen en op basis daarvan werd bepaald of je naar speciale etentjes mocht, ik had geluk en ik kon dus lekker gratis mee-eten.

Het hoogtepunt was uiteindelijk toch wel de tafelindeling bij het galadiner.. ik was namelijk met 7 andere topondernemers ingedeeld bij Steve Wozniak aan de tafel, zeker cool om met de mede-oprichter van Apple te eten & praten. De beste man heeft ook nog mijn telefoon gesigneerd, maar jammer genoeg met een viltstift waarbij de inkt niet zo vast bleek…

Steve Wozniak @ diner

Heb ik veel geleerd? Mwa, het meeste wist ik al. Heb ik veel interessante mensen leren kennen? Zeker, en bij mijn volgende vakantie naar Zuid Afrika die er zeker gaat komen heb ik nu allerlei handige connecties.. ik kan nu o.a. gratis diepzeevissen, jagen en een tour krijgen door Kaapstad + gratis overnachtingen bij gast met een mooie villa. Heb ik plezier gehad? Hell yeah!

See you next time.. South Africa!

Aan de slag met Bitcoins

De laatste tijd zijn Bitcoins steeds vaker in het nieuws.. Een Bitcoin is een virtuele valuta die enorm in waarde is gestegen. Enkele jaren geleden waren de muntjes nog enkele dollars waard.. ondertussen heeft de prijs de 1000 dollar al aangetikt.

Om in te stappen in deze hype heb ik dan ook een nieuwe site ontwikkelt over de Bitcoin: bezoek hem hier! Ook heb ik recent een eerste investering gedaan in de Bitcoin met een rendement van tientallen procenten: koop op het juiste moment en je kan zomaar enkele honderden euro’s verdienen binnen enkele dagen met niets doen 😉 Lees mijn ervaring met de bitcoin hier.

Marrakech 2013

Het leven van een jonge (internet)ondernemer

Ik krijg steeds vaker de vraag wat ik als (internet)ondernemer nu eigenlijk doe… Ben ik een soort superbrein dat de hele dag boeken verslind en heb ik het intelligentieniveau van Einstein?

Of heb ik mijn kamer volgebouwd met NASA computers waarmee ik de ingewikkeldste codes toepas?

Ja! Natuurlijk! ik kan door de draden de weg bijna niet meer vinden 😀 Nee, even serieus, internetondernemen heeft natuurlijk niet een erg sexy imago dus laat ik dit deze blog dan ook gebruiken om wat ervaringen te delen zodat je een beter beeld krijgt van het werk van een jonge internetondernemer.

Eerste klant: wie is nerveuzer?

Zelf ben ik vrij jong begonnen met ondernemen.. Al toen ik veertien was schreef ik allerlei artikelen voor geld en ik begon ook te ontdekken hoe ik geld kon verdienen met websites. Op een gegeven moment kwam ik in contact met een vriendelijke man voor wie ik eenvoudige klusjes uitvoerde in ruil voor geld: het opzetten van websites, WordPress installaties… dat soort zaakjes.

Op een gegeven moment wilde de beste man graag langskomen bij mij thuis! Oei D: nu val ik door de mand dacht ik. Ik had nog nooit met volwassenen één op één gewerkt en ik was dan ook ontzettend nerveus, maar de afspraak is uiteindelijk gemaakt!

Ik weet het moment dat hij binnenkwam nog goed; ik had net een oliebol klaargemaakt met flink veel poedersuiker en toen ging de bel.. Mijn moeder en een vriendin van haar bleven speciaal wachten omdat ze het ook een beetje vreemd vonden, zo’n enge man die ik helemaal niet ken die langskomt 😉

In ieder geval… de eerste minuten waren behoorlijk AWKWARD. Mijn moeder vroeg hem meteen of hij kinderen had (foutje, dat was een andere klant waar ik voor werkte) en ik blies al het poedersuiker over zijn pak.

Uiteindelijk werd het een geweldige dag… ik denk dat hij nog zenuwachtiger was dan ik. Hij heeft die hele dag enkele slokjes genomen uit zijn glas Cola en hij had zelfs een broodtrommeltje mee om tussen de middag wat te eten. Uiteindelijk zaten we gewoon lachend op zolder, hij op een wankel stoeltje en ik achter de computer. Beetje praten, taakjes uitvoeren en natuurlijk geld verdienen 😉 mooie combinatie!

foto

Het wankele stoeltje heb ik nog steeds.. voor de rest is er veel verandert 🙂 btw ik zit er zelf liever niet op… beetje gevaarlijk haha

Sindsdien heb ik één ding geleerd: je leeftijd maakt niet uit; het gaat om wat je kan! Het laatst sprak ik bijvoorbeeld een meisje van ongeveer 20 die nooit getrouwd was en geen serieuze relatie had gehad die gewoon betaald relatieadvies gaf aan volwassen stellen… zo zie je maar weer, zolang je maar doet wat je leuk vindt is alles mogelijk!

 Elke ervaring is weer een verrassing

Ondertussen ben ik natuurlijk geen jong broekie meer en ik zit nog maar zelden op zolder simpele websites in elkaar te prutsen; de nadruk ligt nu veel meer op ondernemenmarketing en onderhandelen waarbij ik gebruik maak van freelancers om het harde werk te laten uitvoeren.

Met een onderneming maak je echt ontzettend veel mee. Sinds ik achttien ben geworden hoef ik me als jonge ondernemer niet langer te verbergen; ik kan nu immers alles officieel zelf regelen zonder goedkeuring van mijn ouders, geweldig!

Toen ik net achttien werd wilde ik hier gebruik van maken door direct een bezoek te brengen aan een evenement waarvoor ik werd uitgenodigd; een investeren seminar in het beursgebouw bij Amsterdam. Voor veel mensen erg saai, dus daar ga ik niet op in, maar daar kwam ik een erg interessante man tegen die me uitnodigde voor een ander evenement.

beursplein

Ik dacht cool, waarom niet, dus een week later zat ik bij een internetmarketingcursus georganiseerd door een organisatie met de naam Inspired Training. Alles begon vrij normaal; ik had een jasje aangedaan en een overhemd (ik verwachtte een evenement zoals op de beurs) maar na een minuut of tien was het me wel duidelijk dat dit weer totaal anders was.

Er ging een muziekje aan en de volwassenen begonnen te dansen rond en op de tafels… dit was blijkbaar heel Amerikaans en dat doen ze om het energieniveau hoog te houden.

Later werd ik nog uitgenodigd voor het UWC of Ultimate Wealth Congress wat nog een tandje verder is. Hier kwamen allerlei sprekers overgevlogen van landen over de hele wereld; hierbij komen onderwerpen als public speaking, vastgoed, Forex en goede doelen voorbij. Deze sprekers hebben echt een ontzettend hoog niveau; daar kunnen ze op de universiteit zeker wat van leren!

Anyway, hier was het helemaal een gekkenhuis. Ik hielp de organisatie met de social media, ik ging tussendoor even lunchen met wat vrienden van me en in de tussentijd kreeg de crew waar ik toe behoorde blijkbaar een dans uitgelegd… Gangman Style om precies te zijn.

Toen ik terugkwam van de lunch ging ik nietsvermoedend achter mijn laptop zitten om aan de slag te gaan met Tweeten en Facebooken. Ik werd echter al direct meegesleurd naar het podium, de lichten gingen uit en het gordijn ging open… daar stond ik dan met de crew en enkele sprekers voor een zaal van 100 man houterig gangman style te doen..

Sindsdien moet ik nog steeds lachen als ik het liedje op de radio hoor, het is misschien een $@$ nummer.. maar zo’n herinnering raak je niet snel kwijt 😀 Op die evenementen hangt echt een bizarre sfeer, knappe jonge meisjes die staan te dansen tussen mannen en vrouwen van 40 jaar; het publiek is erg gevarieerd wat tot aparte situaties leidt die je normaal niet ziet in het normale leven.

Wat ik helemaal leuk vond was het doorslaan van een plankje. Eerst moest je een soort karatemove oefenen op elkaar (sorry voor het meisje die ik daarbij bijna haar neus eraf sloeg)… vervolgens moest je op het plankje iets schrijven wat je kwijtwilde (een eigenschap of iets dergelijks) en dan was het een kwestie van het plankje doorslaan.

Dit alles natuurlijk met opzwepende muziek waarbij je eerst een non liability contract moest ondertekenen (er heeft wel eens iemand een pols gebroken bij het doorslaan van het plankje), maar bij mij ging het in één keer goed. Echt geweldig dat soort dingen 😀

Het mooie van (internet)ondernemer zijn is dan ook ze onzekerheid, de onvoorspelbaarheid, de spanning: je wordt voor van alles en nog wat uitgenodigd en je komt op de gekste plekken terecht. Doordat je met zoveel verschillende mensen werkt, praat je echt met allerlei soorten mensen en ontdek je allerlei manieren waarop mensen zich vermaken.

Is het echt zo sexy, ondernemen?

Natuurlijk is ondernemen niet altijd sexy… In het begin is het vooral erg hard werken, pas zodra je een passief inkomen hebt kan je achterover leunen en je echt focussen op de dingen die je leuk vindt.

Toen ik bijvoorbeeld net een onderneming had gestart kreeg ik termen als intracommunautaire prestaties op me af.. say what? De Belastingdienst vond mijn eerste aangifte dan ook niet zo geweldig en toen ze een mailtje stuurde was ik nog een beetje te speels (ik blijf een jonge ondernemer)…

Ik stuurde ze namelijk een mailtje dat ik nog groen was met de enige groene smiley die ik kon vinden … dat bleek een kotsende smiley te zijn. Uiteindelijk heb ik twee mannen langs gehad van de belastingdienst met interesse in mijn administratie, maar ik ben nog niet failliet dus het had erger kunnen aflopen 🙂

Voor de rest ben je natuurlijk regelmatig bezig met dingen die je (nog) niet snapt: er zijn weinig mensen in je directe omgeving die je kunnen helpen, het is dus vaak een kwestie van veel uitproberentesten en hard werken totdat je het begrijpt. Zodra dat het geval is kan je mensen inhuren om die onderdelen over te nemen.

Je ontmoet veel leuke mensen als internetondernemer, maar er zitten jammer genoeg ook de nodige rotte appels tussen. Op het moment loopt er bijvoorbeeld een rechtszaak, en dat is best jammer met advocaten die al snel meer dan 180 euro per uur kosten! Wanneer ik dat van tevoren had geweten had ik hem natuurlijk niet zo enthousiast vertelt over mijn reis in China…

Wist je overigens dat een rechtszaak net zo lang duurt als een zwangerschap? 9 maanden! Een rechtszaak is duurder, maar een zwangerschap nog duurder, voor nu ga ik dus nog maar even voor de rechtszaak.

Is ondernemen wat voor jou?

  • Vind je het leuk om met veel verschillende mensen te werken?
  • Ben je bereid om hard te werken en geef je niet snel op?
  • Ben je praktijkgericht en leer je graag bij door eindeloos uit te proberen?
  • Weet je hoe je met geld moet omgaan en hoe je mensen kunt managen?
  • Heb je een hobby waar je je werk van wilt maken?

Dan is ondernemen wellicht ook wat voor jou! Iedereen kan tegenwoordig een bedrijf starten.. iedereen wil geld verdienen, maar ben je bereid om dat te doen wat er nodig is 😉 We’ll see…

Met deze blog wilde ik je een klein kijkje in de keuken van een onderneming bieden, hopelijk heb je nu een beter idee van wat het inhoudt om te ondernemen.

Epiloog: reis naar China

Dag 21 (epiloog) Beijing – Zurich – Amsterdam

Ik zit nu in het vliegtuig en land bijna in Zurich. Naast mij zit een Chinese man die bijna onder zijn stoel is verdwenen en jammer genoeg geen Engels spreekt terwijl er zich voor mij allerlei flauwe komedieseries afspelen.

Al met al kan ik terugkijken op een prachtige en intensieve reis met vele nieuwe ervaringen! We hebben duizenden kilometers afgelegd door het vasteland waarbij we meerdere kanten van China hebben gezien.

P1030813

Vanzelfsprekend zijn er zaken in China die ik absoluut niet zal missen. Denk hierbij onder andere aan het eeuwige gedwaal en gezoek naar ons hostel veelal veroorzaakt door miscommunicaties met taxi chauffeurs. Ook zal ik de soms intense, starende blikken van de Chinezen niet missen en ik ben blij dat ik weer normaal kan communiceren met andere mensen in een taal die ik begrijp.

Toch is mijn beeld van China zeker verbeterd, ik zag China altijd als een soort kwade dictatuur, maar dat valt gelukkig wel mee. Tuurlijk, de bewaking is strenger en er is veel censuur op het internet maar van een dictatoriale communistische staat is duidelijk geen sprake. De (stedelijke) bevolking leeft over het algemeen in luxe en ze zijn vrij om te gaan en staan waar ze willen.

P1030815

Als westerling val je in China erg op; de bevolking is over het algemeen vriendelijk en veel mensen staan open voor een praatje. Vooral jongere meisjes in China zijn al erg zelfstandig en behoorlijk assertief terwijl de jongens nogal verlegen zijn en vaak onder de hoede van hun ouders staan.

Op de vraag wat ik nu het leukste vond, kan ik eigenlijk geen antwoord geven. Zowel het meer traditionele Beijing als het modernere Shanghai hebben hun charmes, maar ook de kleinere niet toeristische dorpjes kennen weer unieke eigenschappen en zijn een stuk rustiger. Uiteindelijk hebben we een erg mooie en afwisselende reis gemaakt waarbij we in een relatief kleine korte tijd toch enorm veel hebben gezien & meegemaakt!

Nu heb ik één dag de tijd om wat zaken op orde te stellen en dan weer doorvliegen naar de VS! Nu weet ik eindelijk hoe het voelt om tussen een sandwich in te zitten met twee jetlags achter elkaar, haha 🙂

Laatste dagen in Beijing

Dag 18 Tianjin – Beijing

Nadat we ons hotel bereikt hadden, besloten we om opnieuw de tempel van de hemel te bezoeken… dit keer binnen de openingstijden. De tempels zijn best mooi en we zagen er zowaar wat westerlingen.

Na de tempel van de hemel liepen we nog wat rond bij de winkelstraat van Beijing waar een bazaar tegenkwamen waar je allerlei souvenirs en traditionele Chinese spullen kunt kopen. Uiteindelijk heb ik nog wat Chinese theesoorten gekocht waar het land natuurlijk om bekend staat. In China staat een glas goede thee gelijk aan een glas goede whisky in ons land, en de prijzen van de meer exotische theesoorten lopen dan ook behoorlijk op.

P1030705

In de avond zochten we het uitgaansgebied van Beijing op. We kwamen terecht in een straat vol met allerlei bars. Eerst bezochten we nog even een Chinese boekwinkel waar ik op zoek ging naar een mooi boek voor in mijn boekenkast (lezen kan ik het toch niet :P) en uiteindelijk heb ik een dagboek oid. uitgezocht.

Daarna liepen we langs de verschillende bars, je kon kiezen uit ‘ladybars’ met de meest lenige paaldanseressen tot vage cafés met artiesten in alle soorten en maten die Cinese liederen zingen.

Uiteindelijk zijn we naar drie bars geweest. Eerst in een rustige, kleine bar om wat te drinken en praten. Vervolgens gingen we door naar een bar met entertainment in de vorm van best wel harde, slechte Chinese live muziek, een knappe buikdanseres en een erg lenige paaldanseres die op haar kop aan één voet kon blijven hangen.

Na een tijdje ging het niveau wat achteruit (de danseressen vertrokken) en gingen we door naar een andere bar. Net toen we gingen zitten, zongen de zangeressen in de bar hun laatste noot, in China lijkt alles overal vrij snel te stoppen (rond een uur of één), dus om 2 uur waren we alweer terug in ons hotel.

IMG_0968

Dag 19 Beijing

Wat vliegt de tijd in China toch voorbij, overmorgen vlieg ik alweer terug naar het koude kikkerlandje!

Maar voor het zover is, brengen we nog een bezoek aan het Zomerpaleis en de Chinese muur. Vandaag reisden we eerst af naar het zomerpaleis, het ‘vakantieoptrekje’ van de keizer aan de rand van Beijing.

Het terrein van het zomerpaleis is net zoals dat van de verboden stad reusachtig, maar er is wel veel meer groen te vinden en het paleis wordt omringd door water.

P1030710

De keizer had het op zich best goed voor elkaar, veel ruimte, een reusachtig vakantie optrekje, duizenden bedienden en een harem van 10.000 vrouwen! Dat laatste lijkt me wel wat lastig, hoe kan je ooit al die namen onthouden? 100 lijkt me beter. De mannelijke bedienden hadden wel pech hun geslachtsorganen werden afgehakt en in een pot gestopt om te voorkomen dat ze één van die 10.000 vrouwen zwanger maakten.

Het zomerpaleis is erg mooi, op het terrein bevinden zich vele tempels en bouwwerken… eigenlijk te veel om op één dag te bezoeken.

P1030735

Na het zomerpaleis verdwaalden we wat in Beijing, maar een kat komt uiteindelijk altijd op zijn pootjes terecht en zo wisten ook wij uiteindelijk de weg weer te vinden.

We bezochten opnieuw de Chinese nachtmarkt waar Tjerk nog een weddenschap moest nakomen. Hij mocht een knuffel die Tjerk & Jesper hadden gewonnen houden wanneer hij een schorpioen zou eten en dit stuurde via WhatsApp door. Gefeliciteerd Tjerk, de knuffel is voor jou.

P1030760

Zelf was ik een beetje saai. Op de markt kan je werkelijk van alles eten: zeepaarden, slangen (huid), zeesterren, een soort rupsachtige cocons, spinnen… en wat nam ik? Gewoon lekkere vleesstokjes en een dumpling met vlees erin 🙂 Maar ach, lekker was het wel. Vanavond maken we het niet te laat want morgen bezoeken we de Chinese muur en dan moeten wel al om zeven uur ’s ochtends opstaan. Diezelfde dag zal ik om drie uur in de nacht met de taxi naar het vliegveld worden gebracht, dus een lange dag wordt het sowieso.

Dag 20 Beijing

We werden vroeg in de ochtend opgehaald om de Chinese muur te bezoeken Volgens Mao ben je pas een echte man wanneer je de muur beklommen hebt… en aangezien we dat zijn kunnen we natuurlijk niet om deze toeristische trekpleister heen.

Alex Mostert Chinese muur

Eenmaal aangekomen gaan we met de kabelbaan naar de top, met z’n vieren want in de bus kwamen we ook nog de Nederlandse Roy tegen die al zeven weken door China reist & een stage volgt bij een plantenbedrijf.

We besloten om voor de zwaarste tocht te gaan, vier kilometer heen en vier kilometer terug. Dat is inderdaad flink zweten! De muur is erg stijl en het belopen van de tientallen trappen kost veel energie. Maar het is zeker de moeite waard. Vanuit de muur heb je een prachtig uitzicht op de eromheen gelegen bergen en ondanks de dikke mist konden we de muur tot ver zien.

P1030785

Na zo’n 1,5 uur bereikten we de top waarvandaan je ook de oudere, niet gerenoveerde delen van de muur kan zien. De muur kent maar één richting, maar omlaag is vanzelfsprekend minder zwaar dan omhoog. De oudere delen van de muren zijn veelal verzakt, dit komt onder andere door het feit dat ze vaak mensen levend begroeven binnen de muur,

Om aan de voet te komen van de berg gebruikten we een soort bobsleeën waarbij je zelf de snelheid kan bepalen. Met maximale snelheid omlaag is natuurlijk het spectaculairst, maar dacht een andere Chinese vrouw voor ons anders over wat resulteerde in een mooie kettingbotsing, sorry Tjerk..

Nadat we genoten hadden van een uitgebreide Chinese lunch werden we weer netjes afgezet bij ons hostel. Vervolgens bezochten we nog een Chinese massagesalon voor een massage, niet iets wat ik snel uit mezelf zou doen maar wel weer een nieuwe ervaring.

We moesten een soort bruine, Japanse pakjes aan en toen begon de pret. Het was behoorlijk ruig en ze wist mijn kuiten flink plat te drukken. Toch verging het lachen me niet, want Tjerk kan niet tegen kietelen en moest op een gegeven moment hard lachen, dit tot plezier van de Chinese vrouwen wat het geheel vrij lachwekkend maakte.

Verrassend genoeg had de massage wel een positief effect! Na afloop voelde ik me inderdaad beter. De nacht zouden we doorhalen, aangezien ik toch al om 3 uur ’s nachts door een taxi zou worden opgehaald. Samen met Roy gingen we weer naar het district met barretjes waar het deze maandag vrij doods was. Op een gegeven moment hadden we een privé optreden van twee zangeressen en een zanger, maar toen ze ons verzoeknummer ‘gangman style’ steeds weigerden hielden we het voor gezien.

Ik had het geluk dat ik een taxi kon delen met twee Amerikaanse toeristen, ik vlieg namelijk eerder terug dan Daniel en Tjerk en bovendien was dit een mooie kans om alvast wat over Amerika te praten. Nu ben ik vrij dood en dat zal na een reis van zo’n zeventien uur waarschijnlijk niet verbeteren, dus voor nu hopelijk welterusten en op naar een nieuw avontuur in de VS!

Smog… smog en nog eens smog

Dag 17 Nanjing – Tianjin

Na een treinreis van ongeveer 3,5 uur kwamen we aan in Tianjin een plaats vlakbij Beijing met zo’n tien miljoen inwoners. Het viel ons meteen op dat het er nogal mistig was; er hing een soort sombere grijze mist wat waarschijnlijk smog was veroorzaakt door de fabrieken die heel tactisch tussen de woonijken zijn geplaatst.

P1030653

In Tianjin maakte we ons meest nuttige taxiritje tot nu toe: volgens het FX Hotel moesten we naar East Tianjin Station en we waren bij Tianjin central station. Onze taxichauffeur had geen idee waar dat ligt en een agent die er vervolgens bijkwam ook niet. Wij besloten daarom maar om het hotel te bellen zodat ze hem konden helpen, uiteindelijk bleek het gewoon om de oost uitgang van het station te gaan en de chauffeur reed ons naar de andere kant van het station… faal…

De rest van de dag wandeleden we wat rond in Tianjin wat voor de rest geen wereldstad is. Er zijn verschillende concessiewijken te vinden en in de nacht worden de straten mooi verlicht. Na wat drankjes in een Engelse pub gingen we weer terug naar het hotel waar ik op de 21e verdieping een luxe kamer had, met een lekker zacht matras.

Morgen gaan we verder door naar Beijing (half uurtje met de trein) en eindigen we onze reis waar deze oorspronkelijk begonnen is.

Stad van de verkrachting

Dag 15 Huangshan – Nanjing

Vandaag maakte we een behoorlijke busrit van zo’n zes uur in de richting van Nanjing, de hoofdstad van het Zuidelijke China met ruim acht miljoen inwoners.

Onderweg genoten we van een ‘geweldig’ opgenomen tv programma wat ze in de bus uitzonden; een vaag feest met belachelijke (slechte) optredens door een man met lang haar die ondertussen op het podium steeds hele kannen met bier leegdronk, al dan niet gemixt met Cola. Aparte show, met… hoe zal ik het zeggen… best wel vreselijke muziek.

We vonden het dan ook niet erg toen we waren aangekomen en we de benen weer mochten strekken. In Nanjing is het lastig om een taxi te vinden (westerlingen weigeren ze hier vaak als klant), maar uiteindelijk wisten we toch een taxi te regelen die ons naar het hostel wilde brengen.

In het hostel vroeg een meisje of ze tegenover me mocht zitten, tuurlijk dat is prima. Vervolgens begon ze ijverig aan haar huiswerk te werken terwijl het gewoon zomervakantie is, vreemd! Wij gingen naar buiten voor een goede Chinese maaltijd in een vrij chique restaurant en toen we enkele uren later terugkwamen was het meisje nog steeds huiswerk aan het maken… erg ijverig…

Wij gingen weer eens wat kaarten en tijdens het kaarten sprak een vrouw van 27 ons aan die zich afvroeg welke taal we spraken. Ze vertelde ons dat ze enorm blij was dat haar ouders voor het eerst sinds tijden weer eens langs konden komen voor haar verjaardag op de volgende dag. Ze studeerde toerisme en het is haar droom om ook ooit een hostel te openen.

Opvallend is het dat er in de hostels vooral veel meisjes te vinden zijn. Dit schijnt te maken te hebben met de eenkindspolitiek: wanneer er een vrouw wordt geboren mogen de ouders het nog een keer proberen om voor een jongen te gaan. Meisjes zijn vaak ongewenster en moeten het huis eerder verlaten: hierdoor zijn ze zelfstandiger en veel assertiever dan jongens. Jongens blijven in dit land lang bij hun ouders wonen om de boel later over te nemen, hierdoor zijn ze veel verlegener en reizen ze ook niet echt.

Ook grappig was het effect dat het woord Facebook had. In China is er sprake van sterke censuur: je komt sites als Facbook en Twitter amper op, dit kan alleen via allerlei ingewikkelde omwegen. Naast ons zat een groepje Chinezen enthousiast te kaarten en toen ik zag dat een Chinese jongen verderop wel op Facebook kon zij ik vrij luid hé, hij zit wel op Facebook. Dit woord uitspreken had hetzelfde effect als Voldermort uitspreken op Zweinstijn: iedereen was meteen stil en staarde me aan alsof ik iemand vermoord had…

Dag 16 Nanjing

Vandaag begonnen we de dag met een bezoek aan het museum over de ‘verkrachting van Nanjing’.

Nanjing heeft een vrij droevige geschiedenis. In de periode van de Tweede Wereldoorlog veroverde Japan grote delen van China waarbij ze zich niet altijd even netjes gedroegen.

Toen ze Nanjing veroverden slachtte & verkrachtte Japanse soldaten tussen de 200.000 en 300.000 mensen (Japanse versus Chinese cijfers). Ze stalen alles wat los en vast zat en staken ruim 1/3 van alle bouwwerken in de stad in brand.

P1030568

Al met al is het museum vrij deprimerend, maar dit past natuurlijk goed bij het onderwerp van het museum. Door de wat neerslachtige architectuur en de dramatische muziek maakt het museum een behoorlijke impact en hier heb ik toch weer wat nieuws geleerd over de Chinese situatie tijdens de oorlog. Japan en China haten elkaar zelfs tientallen jaren later nog enorm.

P1030577

Het museum sloot af met de mooie boodschap dat oorlog geen bron is van goed, maar van kwaad Zwakke landen zullen altijd worden ondermijnd en het is van belang om te leren van het verleden om de vrede te onderhouden zodat we kunnen werken aan een harmonieuze wereld. Mooie boodschap… daar kan China echter nog veel van leren (denk bijvoorbeeld aan Tibet…)

P1030586

Na het museum namen we opnieuw de metro om een mooi park te bezoeken. In het park hing een relaxte sfeer waar je goed aan de drukte van de stad kan ontsnappen. Onderweg kwamen we nog een Chinees tegen die me cool vond en daarom met me op de foto wilde, het blijft een apart land 😛 Bij het park ligt een meer en hier huurden we een motorbootje om een tochtje te maken over het meer.

P1030622

De boot was een echte snelheidsduivel met een snelheid van vijf kilometer per uur, maar we vaarden :). Volgens Daniel moesten we niet bakboord of stuurboord, maar kofschip… we hebben hem meteen gedegradeerd tot bootsman. Op een gegeven moment gingen we botsbootje spelen door rakelings langs andere Chinezen in bootjes te varen, de meesten konden onze piraterij gelukkig wel waarderen en zwaaiden vrolijk naar ons.

P1130932

In de avond bezochten we nog even 1912, een gebied in Nanjing met veel bars en restaurants. Na wat afkoeling te gezocht te hebben bij een aantal met neon verlichtte fonteinen reisden we weer terug naar ons hostel

.

De hoogste trap… op naar de top!

Vandaag gingen we richting Huangshan om de gele berg te bezoeken. Na een wat moeizame nacht in ons hostel in Huangshan veroorzaakt door het comfort (we lagen op enkele houten planken met een tuinkussen erop) en door onze buren (een luidruchtig zomerkamp bestaande uit zo’n veertig schreeuwende kinderen) vertrokken we om zeven uur richting de berg.

P1030528

Vorig jaar in Oostenrijk hebben we aardig wat bergen beklommen, maar in China werkt dit net wat anders. Helemaal tot de top heeft men namelijk een trap uitgehakt waardoor we duizenden traptreden moesten beklimmen om de top op 1900 meter hoogte te bereiken. De Eifeltoren is er niets bij!

Alex Mostert Yellow Mountain

Het uitzicht op de top was erg mooi, we snapten ook direct waarom de berg de yellow mountain genoemd wordt: de kleur van de berg is vrij gelig. Gelukkig bereikten we de top net op tijd, daarna werd het zo mistig dat er niet veel meer te zien was.

P1130868

Na opnieuw een flinke afdaling aten we wat om na de maaltijd weer terug te keren naar ons hostel. Het hostel lag een beetje in de ‘middle of nowhere’, dus doodde we de tijd vooral met wat kaartspelletjes en een potje Chinees schaak (ontiegelijk moeilijk!).

IMG_0923

Voor het avondeten waren we door de eigenaars van het hostel uitgenodigd om als familie te genieten van een traditionele, Chinese maaltijd. Het eten was erg lekker en één van de jongens die meeat studeerde toevallig in Canada en kon best goed Engels.

Het was overigens geen echte familie, hij was nu bijvoorbeeld vrij en hij wilde graag werken in het hostel omdat hij dan dicht bij zijn vriendin kon zijn. De vrouwen moesten vooral erg lachten om mijn eten met stokjes skills die nog steeds vrij belabberd zijn, ik kreeg zelfs een lepel omdat ze dachten dat het daarmee beter zou gaan, maar met stokjes gaat het gelukkig ook prima 🙂

IMG_0924

Na het eten vertrokken mijn reisgenoten naar de kamer en hing ik nog wat rond in de lobby. Na een gesprek met een vriendelijk Chinees meisje volgde een ontmoeting met de schichtige maar lieve hostelhond. Na wat gekrioel kwam ik weer de vriendelijke hosteleigenaar tegen die me voor de grap bijna elektrocuteerde met een vliegenmepper, deze man had wel wat weg van mijn opa (maar dan met spleetogen).

Na nog even geluisterd te hebben naar wat gitaar gepingel van een Chinees met een shirt met de opdruk ‘my prostate is best’ bekeek ik nog even de sterrenlucht om vervolgens terug te keren naar de kamer voor een kort nachtje slaap. Het kinderleger liep de volgende dag rond 6 uur ’s ochtends alweer schreeuwend door de gangen.