Dag 18 Tianjin – Beijing

Nadat we ons hotel bereikt hadden, besloten we om opnieuw de tempel van de hemel te bezoeken… dit keer binnen de openingstijden. De tempels zijn best mooi en we zagen er zowaar wat westerlingen.

Na de tempel van de hemel liepen we nog wat rond bij de winkelstraat van Beijing waar een bazaar tegenkwamen waar je allerlei souvenirs en traditionele Chinese spullen kunt kopen. Uiteindelijk heb ik nog wat Chinese theesoorten gekocht waar het land natuurlijk om bekend staat. In China staat een glas goede thee gelijk aan een glas goede whisky in ons land, en de prijzen van de meer exotische theesoorten lopen dan ook behoorlijk op.

In de avond zochten we het uitgaansgebied van Beijing op. We kwamen terecht in een straat vol met allerlei bars. Eerst bezochten we nog even een Chinese boekwinkel waar ik op zoek ging naar een mooi boek voor in mijn boekenkast (lezen kan ik het toch niet :P) en uiteindelijk heb ik een dagboek oid. uitgezocht.

Daarna liepen we langs de verschillende bars, je kon kiezen uit ‘ladybars’ met de meest lenige paaldanseressen tot vage cafés met artiesten in alle soorten en maten die Cinese liederen zingen.

Uiteindelijk zijn we naar drie bars geweest. Eerst in een rustige, kleine bar om wat te drinken en praten. Vervolgens gingen we door naar een bar met entertainment in de vorm van best wel harde, slechte Chinese live muziek, een knappe buikdanseres en een erg lenige paaldanseres die op haar kop aan één voet kon blijven hangen.

Na een tijdje ging het niveau wat achteruit (de danseressen vertrokken) en gingen we door naar een andere bar. Net toen we gingen zitten, zongen de zangeressen in de bar hun laatste noot, in China lijkt alles overal vrij snel te stoppen (rond een uur of één), dus om 2 uur waren we alweer terug in ons hotel.

Dag 19 Beijing

Wat vliegt de tijd in China toch voorbij, overmorgen vlieg ik alweer terug naar het koude kikkerlandje!

Maar voor het zover is, brengen we nog een bezoek aan het Zomerpaleis en de Chinese muur. Vandaag reisden we eerst af naar het zomerpaleis, het ‘vakantieoptrekje’ van de keizer aan de rand van Beijing.

Het terrein van het zomerpaleis is net zoals dat van de verboden stad reusachtig, maar er is wel veel meer groen te vinden en het paleis wordt omringd door water.

De keizer had het op zich best goed voor elkaar, veel ruimte, een reusachtig vakantie optrekje, duizenden bedienden en een harem van 10.000 vrouwen! Dat laatste lijkt me wel wat lastig, hoe kan je ooit al die namen onthouden? 100 lijkt me beter. De mannelijke bedienden hadden wel pech hun geslachtsorganen werden afgehakt en in een pot gestopt om te voorkomen dat ze één van die 10.000 vrouwen zwanger maakten.

Het zomerpaleis is erg mooi, op het terrein bevinden zich vele tempels en bouwwerken… eigenlijk te veel om op één dag te bezoeken.

Na het zomerpaleis verdwaalden we wat in Beijing, maar een kat komt uiteindelijk altijd op zijn pootjes terecht en zo wisten ook wij uiteindelijk de weg weer te vinden.

We bezochten opnieuw de Chinese nachtmarkt waar Tjerk nog een weddenschap moest nakomen. Hij mocht een knuffel die Tjerk & Jesper hadden gewonnen houden wanneer hij een schorpioen zou eten en dit stuurde via WhatsApp door. Gefeliciteerd Tjerk, de knuffel is voor jou.

Zelf was ik een beetje saai. Op de markt kan je werkelijk van alles eten: zeepaarden, slangen (huid), zeesterren, een soort rupsachtige cocons, spinnen… en wat nam ik? Gewoon lekkere vleesstokjes en een dumpling met vlees erin 🙂 Maar ach, lekker was het wel. Vanavond maken we het niet te laat want morgen bezoeken we de Chinese muur en dan moeten wel al om zeven uur ’s ochtends opstaan. Diezelfde dag zal ik om drie uur in de nacht met de taxi naar het vliegveld worden gebracht, dus een lange dag wordt het sowieso.

Dag 20 Beijing

We werden vroeg in de ochtend opgehaald om de Chinese muur te bezoeken Volgens Mao ben je pas een echte man wanneer je de muur beklommen hebt… en aangezien we dat zijn kunnen we natuurlijk niet om deze toeristische trekpleister heen.

Eenmaal aangekomen gaan we met de kabelbaan naar de top, met z’n vieren want in de bus kwamen we ook nog de Nederlandse Roy tegen die al zeven weken door China reist & een stage volgt bij een plantenbedrijf.

We besloten om voor de zwaarste tocht te gaan, vier kilometer heen en vier kilometer terug. Dat is inderdaad flink zweten! De muur is erg stijl en het belopen van de tientallen trappen kost veel energie. Maar het is zeker de moeite waard. Vanuit de muur heb je een prachtig uitzicht op de eromheen gelegen bergen en ondanks de dikke mist konden we de muur tot ver zien.

Na zo’n 1,5 uur bereikten we de top waarvandaan je ook de oudere, niet gerenoveerde delen van de muur kan zien. De muur kent maar één richting, maar omlaag is vanzelfsprekend minder zwaar dan omhoog. De oudere delen van de muren zijn veelal verzakt, dit komt onder andere door het feit dat ze vaak mensen levend begroeven binnen de muur,

Om aan de voet te komen van de berg gebruikten we een soort bobsleeën waarbij je zelf de snelheid kan bepalen. Met maximale snelheid omlaag is natuurlijk het spectaculairst, maar dacht een andere Chinese vrouw voor ons anders over wat resulteerde in een mooie kettingbotsing, sorry Tjerk..

Nadat we genoten hadden van een uitgebreide Chinese lunch werden we weer netjes afgezet bij ons hostel. Vervolgens bezochten we nog een Chinese massagesalon voor een massage, niet iets wat ik snel uit mezelf zou doen maar wel weer een nieuwe ervaring.

We moesten een soort bruine, Japanse pakjes aan en toen begon de pret. Het was behoorlijk ruig en ze wist mijn kuiten flink plat te drukken. Toch verging het lachen me niet, want Tjerk kan niet tegen kietelen en moest op een gegeven moment hard lachen, dit tot plezier van de Chinese vrouwen wat het geheel vrij lachwekkend maakte.

Verrassend genoeg had de massage wel een positief effect! Na afloop voelde ik me inderdaad beter. De nacht zouden we doorhalen, aangezien ik toch al om 3 uur ’s nachts door een taxi zou worden opgehaald. Samen met Roy gingen we weer naar het district met barretjes waar het deze maandag vrij doods was. Op een gegeven moment hadden we een privé optreden van twee zangeressen en een zanger, maar toen ze ons verzoeknummer ‘gangman style’ steeds weigerden hielden we het voor gezien.

Ik had het geluk dat ik een taxi kon delen met twee Amerikaanse toeristen, ik vlieg namelijk eerder terug dan Daniel en Tjerk en bovendien was dit een mooie kans om alvast wat over Amerika te praten. Nu ben ik vrij dood en dat zal na een reis van zo’n zeventien uur waarschijnlijk niet verbeteren, dus voor nu hopelijk welterusten en op naar een nieuw avontuur in de VS!