Jordanië: Petra en Wadi Rum

Na Jeruzalem vervolgde we onze weg naar Petra. Na een interessante grensoversteek waarbij we een kilometer of twee door de woestijn moesten lopen en een flinke busrit kwamen we aan. Koen en ik bleven in de avond wat in de lobby hangen en maakte vrienden met de eigenaar van het hostel.

Hij vertelde ons een bizar verhaal; hij zou een grot met goud hebben gevonden en die hebben aangeboden aan de koning voor honderd miljoen. De koning sloot hem echter op voor drie maanden en wilde de grot voor zichzelf houden, Hamze dacht daar echter anders over en hield zijn mond. Nu wil hij de grot verkopen aan een rijke Israëliër die te dik is om de grot in te kunnen.

IMG_0075

Een vreemd verhaal waarvan ik niet weet of ik het moet geloven… maar feit is wel dat ze bijzonder gastvrij waren. We vertelden over onze obsessie met Indiana Jones en hij regelde meteen twee gratis Indiana Jones hoeden voor ons, AJKJ (Alex Jones Koen Jones) waren geboren.

Daarna werden we uitgenodigd voor een uitgebreide maaltijd op het dak waarbij ze zelfs Amstel bier gingen halen ergens in het dorp! Die avond ontmoeten we ook Hamze II waarmee ik Arabisch heb gedanst; dit jonge zevenjarige Syrische jongetje kwam niet zo over met zijn heftige rook- en drinkgedrag.  De grap waarbij hij ons een tik aan onze neus gaf bleef ook alle dagen even leuk 😉

Terwijl de rest van de groep om vijf uur vertrok bleven wij lekker liggen; 11 uur leek ons wel vroeg genoeg. De Indiana Jones tocht was bijzonder, we kregen allebei een paard en de gids ging er eigenlijk vanuit dat we wel konden paardrijden, dit bleek toch wat lastiger dan gedacht…

Vooral toen we steile rosten met die beesten gingen beklimmen werd het spannend. Ik kan nu oprecht zeggen dat ik van een berg af heb geskied op de rug van een paard, die beesten hebben niet al te veel grip op zo’n steile berghelling..

IMG_6499

Petra zelf was erg mooi.. we genoten er nog van een oren strelend optreden met een fluitspel en gezang wat ik maar al te graag zou willen hebben op mijn bruiloft (mocht ik ooit gaan trouwen).

Toen we helemaal kapot weer terugkwamen zei ik net tegen Koen ik ga slapen, maar toen vroeg de eigenaar van het hostel of we naar een Arabische bruiloft wilden. We keken elkaar aan en zeiden yes, dat kunnen we niet laten schieten.

En schieten deden ze zeker. Omringd door mensen met AK47’s dansten we mee met de lokale bevolking waarbij we hand in hand stonden en iets Arabisch schreeuwde terwijl we steeds naar voren en achteren liepen. Een bijzondere ervaring!

IMG_0171

Na Petra vertrokken we naar Wadi Rum om een nacht in de woestijn te verblijven. Scheurend in jeeps werden we naar het kamp gereden alwaar we lekker konden relaxen wat binnen zo’n drukke vakantie geen overbodige luxe is.

Tussendoor mochten we nog op kamelen rijden, de man die meeging was helemaal doorgedraaid en zong vage teksten. Op een gegeven moment leek het hem een leuk experiment om mijn kameel los te maken van de groep waardoor ik hem zelf moest besturen…

IMG_0032

Waar een paard al problemen opleverde, was een kameel helemaal lastig. Het beest was nogal koppig en bleef bij iedere struik staan om te eten. Het koste me aardig wat kracht om het steeds met het touw weer verder te krijgen.

Toen we weer aankwamen bij het beginpunt had mijn kameel er geen zin in; hij liep stug door en terwijl de rest van de groep al afstapte reed ik de woestijn in. De man die de groep leidde wreef het er nog even in; bye Alex, bye Alex! Na het rijden om de kamelen deden we nog een jeeptour waarbij we een prachtige zonsondergang zagen.

Jeruzalem

Na deze bijzondere ervaring in Bethlehem gingen we door naar Jeruzalem. Hier kregen we beide kanten van het verhaal te zien; eerst bezochten we een NGO die strijdt voor meer Palestijnse rechten. Hier bleek dat de Israëlische overheid steeds meer nederzettingen bouwt in Palestijns gebied en dat de muur ook binnen de grens staat.

Binnen de samenleving blijkt sprake te zijn van systematische discriminatie. Arabische Israëliërs moeten bijvoorbeeld $40.000 betalen om een vergunning te krijgen om een huis te kunnen bouwen; dit is niet het geval voor de Joodse Israëliërs. Wanneer je alsnog een huis bouwt wordt deze gewoon gesloopt; dit alles natuurlijk om de verdeling van minimaal 70% Joden in stand te houden. Doet je dit ook niet een beetje aan WO2 denken?

IMG_0021

Na dit interessante bezoek gingen we naar het ministerie van buitenlandse zaken. Na een uitgebreide veiligheidscontrole mochten we door naar de crisisroom; door een tiental gepantserde deuren kwamen we binnen in een ruimte die niet zou misstaan binnen het Witte huis.

Wel kregen we voornamelijk de standaardfeiten; we hebben de situatie zou omdat het onze veiligheid beschermt. Ze noemde de muur dan ook een hek (wat een verschil!) en gaven aan dat dit noodzakelijk was en dat sinds de bouw er geen zelfmoordaanslagen meer zijn geweest.

De vrouw gaf ook aan dat juist Israël steeds openstaat voor een dialoog maar dat er vanuit de Palestijnse gebieden geen antwoord terugkomt. Toen ze de Gazastrook loslieten ontstond er bijvoorbeeld een terroristische groepering namelijk Hamas, volgens de vrouw geeft Israël de Palestijnen veel kansen maar gebruiken ze deze niet.

IMG_6442

Ook was ik benieuwd naar de Mossad omdat deze veelvuldig in films voorkomt. Toen ik vroeg wat de Mossad zoal doet gaf ze aan dat ze alles zouden doen om de veiligheid van haar burgers te garanderen. Dat is duidelijk; iedereen vermoorden die in de weg staat.

Uiteindelijk was het heel interessant om beide kanten van het verhaal te vernemen; toch is het me niet duidelijk geworden wie er gelijk heeft. Beide verhalen hebben zo hun kracht en het is een lastig conflict waarbij beide partijen lastig dichter tot elkaar kunnen komen.

In de avond beklommen Koen en ik nog de olijvenberg met mooi uitzicht over Jeruzalem. Toen het avond werd voelde we ons in dit overwegend Palestijnse deel toch wat minder veilig; de zon ging onder, de moskeeën schalden over de berg en hordes kinderen begonnen ons aan te raken en te achtervolgen. Tijd om terug te gaan!

IMG_0045

In de avond ging ik nog uit met een meisje uit Israël die ik via Couchsurfen leerde kennen; ik moest op een willekeurig plein gaat zitten en zou daar opgehaald worden. Wat volgde was een leuke tocht door de stad met drankjes die uiteindelijk eindige in een party soek: overdag een markt; in de avond een feestplek waar de lokale jeugd heengaat.

Uiteindelijk ben ik hier nog op heftige wijze in aanraking gekomen met de IDF, het leger van Israël. In dit land moeten zowel jongens als meisjes op jonge leeftijd in dienstplicht; het uitzicht van een meisje in legerkleren en een groot wapen is zeker niet verkeerd.. Maar toch had ik deze ontmoeting liever niet gehad.

IMG_6435

Toen ik naar de wc ging viel de klink namelijk uit de deur en die kreeg ik er met geen mogelijkheid meer in; opgesloten dus. Ondertussen zat het meisje buiten te wachten dus ik besloot om maar wat op de deur te gaan bonken. Vervolgens hoorde ik wat geschreeuw in het Herbreeuws.. English English, hey you get out of there. Ja, dat was nu juist het probleem 😉

Op een gegeven moment schoven ze een Creditcard onder de deur door; Mossad stijl een deur openen bleek toch niet helemaal mijn ding. Na een minuut of twintig hoorde ik een zware mannenstem brullen; get against the wall, all the way!

Enkele momenten later werd de deur met brute kracht opengetrapt en het scheelde maar een paar centimeter of ik was ook plat geweest. Toen ik eindelijk naar buiten kwam juichte en klapte de hele soek vanwege deze heldhaftige bevrijdingsactie. Het meisje lag vervolgens nog een half uur in een deuk en bracht me met de auto weer netjes naar het hostel.

De volgende dag moest ik alweer om 5 uur op dus meer dan 3 uur slaap zat er niet in; we bezochten de dode zee alwaar je kunt trampolinespringen en het effect van gewichtloosheid ervaart.  Op dit laagste punt van de wereld was het vroeg in de ochtend al boven de dertig graden; koud hebben we het in ieder geval niet gehad.

IMG_0003

Tel Aviv & Bethlehem

Deze zomer ging de lange reis van SIB Amsterdam naar Israël, de Palestijnse gebieden en Jordanië! In dit verslag vind je een sfeerimpressie van deze geweldige reis met interessante achtergrondinformatie en een overzicht van de avonturen die ik heb beleefd.

Tel Aviv is vooral een prima stad om bij te komen van een lange vlucht. Er is niet ontzettend veel te doen op toeristisch gebied, maar het strand is mooi; alleen de kwallen zijn een ongewenste gast. We bezochten hier de Nederlandse ambassade en hadden een diner met twee Nederlandse journalisten waarvan één bekend op RTL nieuws.

De journalisten gaven interessante achtergrondinformatie waaruit vooral bleek dat veel in het nieuws overdreven wordt. Israël verkoopt; elk klein nieuwsfeitje wordt uitvergroot en uitgebreid toegelicht. Conflicten in andere landen die eigenlijk veel erger zijn, worden amper gerapporteerd in het nieuws; deze ongelijkheid is eigenlijk best vreemd.

11057743_803372213111173_235238246605090594_o

Na wat relax tijd in Tel Aviv was het tijd om te vertrekken naar Bethlehem. Bethlehem ligt in Palestijns gebied en ik verwachte dan ook strenge controles en gemene Arabieren die op zoek zijn naar loslopende toeristen om te beroven en vermoorden; gelukkig werden mijn verwachtingen niet waargemaakt.

De controle was best beperkt; Anouk moest zich verbergen onder een backpack omdat er niet genoeg stoelen in het busje waren, maar voor de rest gebeurde er niets bijzonders. Wat me vooral is bijgebleven uit de Palestijnse gebieden is hoe vriendelijk de mensen daar zijn; in Israël lijken de meeste mensen meer afstandelijk en gesloten maar dit was hier niet het geval.

Al tijdens een etentje met de eigenaar van het zwaar Christelijke hostel (toen we op de foto gingen moesten we Jezus zeggen in plaats van cheese en meisjes en jongens mochten absoluut niet in elkaars kamer komen) werd mijn mening van de Palestijnen anders.

IMG_0002

Hij vertelde me dat hij eigenlijk leefde in een openlucht gevangenis; het was niet toegestaan om naar buiten te gaan behalve met Pasen en Kerst; in deze periode had hij nog wel aardig wat gereisd en zelfs zijn vrouw uit Litouwen ontmoet. Toch was het me meteen duidelijk dat deze man geen kwaad in de zin had; het enige wat hij vroeg was wat meer vrijheid en beweegruimte.

De beleefdheid bleef: zelfs in de moskee waren ze ontzettend vriendelijk. Toen ik met mijn schoenen te ver doorliep vroegen ze me vriendelijk deze uit te doen; er was absoluut geen vijandigheid. Dit was zelfs het geval in een vluchtelingenwijk met beschilderingen van Arafat op de muur; mensen schudde me de hand, een kindje kneep nieuwsgierig in mijn neus en een familie wilde met me op de foto.

IMG_0040

Het enige moment waarop we het aan de stok kregen met de lokale bevolking was toen we een kerk beklommen. Een woeste priester kwam naar buiten; in twenty years I never saw this, you don’t have brains in your head? Gefrusteerde typetjes die priesters 😉

Taiwan reis 2015 deel 4

Vandaag hebben we een erg leuke dag gehad! We moesten wel heel erg vroeg op, maar gelukkig heb ik niet gedroomd over Hello kitty. De eigenaars van het hostel hadden een warm ontbijtje voor ons gehaald (aardige mensen) en we werden vervolgens opgehaald door een enthousiaste gids.

IMG_0022

We hielden meerdere stops waarbij we echt enorm hoge rotsen zagen. We liepen veel door grotten en met zaklampen zagen we een soort vleermuizen aan het plafond zitten; die heb ik nog nooit in het wild gezien dus dat zag er cool uit.

Er is al een tijdje geen tyfoon geweest hier in Taiwan waardoor de watervallen wat kleiner waren dan normaal; toch waren ze behoorlijk indrukwekkend en soms wel honderden meters hoog. We liepen bijvoorbeeld in een soort kloof met rotsen aan beide kanten die echt tot de lucht reikten; we liepen dan op een soort instabiele touwbrug naar de overkant waarbij je hem heen en weer voelde wiebelen… een beetje zoals in een spannende avonturenfilm.

IMG_0077

Het leukste vond ik een de watergordijn grot waarin het erg donker en nat was. Uit het plafond vielen grote stralen water en Daniel en ik gingen door middel van een crappy paraplu er doorheen. Dat lukte niet zo goed; we kwamen er weer zeiknat uit en onze gids lag in een deuk.

Al met al een mooie maar drukke dag! Morgen gaan we naar de hotsprings en hier ontmoeten we de chick van Daniel die Engels studeert; dus dan kan ik ook met haar praten wat het wel leuker maakt. Ik hen vandaag ook vrienden gemaakt met Steve, een uitwisselingsstudent uit China die het leuk vond om wat te praten. Ik mis het wel om met mensen te kunnen communiceren haha, nu moet bijna alles via Daniel.

We hebben wel veel mooie dingen gezien. Eerst namen we een taxi naar een plek met drie watervallen. Door het subtropische klimaat was het enorm heet maar we hebben weer een hoge rots beklommen. Iedere volgende waterval was nog hoger en indrukwekkender en we hebben ze gewoon allemaal rustig aan bekeken. Wat extra mooi was, waren de vele vlinders die er rondvlogen.

Na de watervallen gingen we inchecken bij het hotel en daarna bezochten we meerdere hotsprings. Hotsprings zijn warmwaterbronnen en die zijn soms echt enorm heet (net alsof je je voeten brandt). Maar we vonden een mooie hotspring en we gingen lekker pootjebaden en we kwamen er daarna helemaal loom en ontspannen uit.

De laatste drie dagen waren we in Taiwan; hier bezochten we een dierentuin, namen we een kilometerslange kabelbaan de bergen in, bezochten we een pretpark en maakte we een avontuurlijke fietstocht met hondenachtervolging en al. Al met al was het een prachtige reis; Taiwan is zeker een aanrader!

Taiwan reis 2015 deel 3

Haha dat klinkt niet zo spannend, maar mijn dag was ook niet heel spannend. We moesten vooral lang in de bus en daarna in de trein en nu hebben we een soort tussenstop. Morgen zijn we voor twee nachten in de op twee na grootste stad van Taiwan en we hebben daar een eigen appartement wat zeker relaxed is.

Ze hebben wel wat slims hier trouwens. Ze hadden veel bedrijven die geen belastingen aangaven; daarom hebben ze op bonnetjes speciale codes gezet waarmee je geld kunt verdienen. Daardoor vragen klanten altijd om een bonnetje waardoor ze wel belastingen moeten aangeven.

IMG_0011

Wat nog wel grappig is, is dat er hier overal Nederlandse vlaggen zijn. Ooit waren er hier Nederlandse forten. Met een bejaarde man in de MacDonals hadden we het hier nog uitgebreid over; zijn dochter gaat in Bremen studeren en zelf woont hij in de VS. Lange verhalen haha maar hij kon voor een Chinees best wel goed Engels.

Ik denk dat ik nog nooit zo hoog geslapen heb; ons appartement is op de 39e verdieping in een torenflat vlakbij één van de hoogste gebouwen van de wereld. Tegenover ons is een grote mall met een bioscoop en een food court met meer dan 30 restaurant… kortom, de perfecte locatie en eindelijk heb ik weer eens genoten van wat Westers voedsel.

IMG_0043

Gisteren gingen we naar een groot park omringd met tempels; deze plek was eigenlijk best wel humoristisch. Naast bejaarde die er aan het playbacken waren (en vreselijk slecht zijn wat het extra grappig maakt) kan je er ook vele tempels vinden; deze zouden echter niet misstaan in een pretpark.

Sommige tempels ga je bijvoorbeeld binnen door in een grote draak of tijger te lopen. Andere tempels bestaan uit een groot apart beeld, een beetje zoals die trol bij de Fata Morgana. Sommige tempels hebben een soort arcade games en bij andere wordt allerlei muziek afgespeeld; kortom heel anders dan de wat serieuzere kerken hier. Buiten een tempel stond ook een soort automaat met een zingende kip waar ik voor 50 Taiwanese doller de kip een ei heb laten liggen. Wat erin zit? Dat is nog steeds een verrassing haha..

Vandaag gingen we naar de dierentuin. dit koste maar 30 Taiwanese dollar wat neerkomt op één euro. Alles is hier echt spotgoedkoop! De dierentuin zelf was erg mooi; ze hadden veel dieren en we waren nagenoeg de enige gasten. Het leukst was een vogelgedeelte alwaar je echt in een soort open lucht kooi tussen de volgens kon rondlopen.

IMG_0034Na twee dagen aan het strand was het weer tijd om verder te gaan…

In de bus zat een groep Chinezen die overal honderden foto’s van maakten. We vonden het wat saai, maar zitten nu lekker in onze Hello Kitty kamer te genieten van de rust haha. Morgen gaan we een soort tour maken door het nationale park.

 

Taiwan reis 2015 deel 2

Vandaag hebben we een heftige dag gehad. Eerst drie uur in de bus naar een beroemd meer, het Moon Lake meer wat heel mooi tussen de bergen ligt. Hier huurde we mountainbikes waarmee we een tocht van dertig kilometer maakten.

De tocht was zwaar; vooral bergopwaarts met de enorme hitte was het een hele workout; bergafwaarts haalde we snelheden van 33 kilometer per uur wat wel weer heel erg leuk was! Onderweg heb ik nog een coole tempel bezocht op een bergrop met allerlei beelden en duizenden belletjes; ik heb daar een mooie foto van gemaakt.

IMG_0015

Het meer zelf was ook erg mooi, eromheen waren overal bergen dus we hadden een prachtig uitzicht. Bij aankomst moesten we op de foto en nu hebben we een soort diploma om te bewijzen dat we het meer zijn rondgegaan met onze foto erop wat wel geinig is.

IMG_0035

Na een bus en twee treinen kwamen we laat in de avond aan in de volgende stad; dit is meer een tussensation waar we alleen eten. Morgen nemen we de bus richting de hoge bergen en daar zijn we twee nachten; daar gaan we dan veel rondlopen en misschien staan we heel vroeg op om de zonsopgang te zien waarvoor je een speciale trein moet nemen.

Sinds gisteren zitten we hoog in de bergen, het hotel is echt iets van 2000 meter hoog wat 7 keer de hoogte van de Eiffeltoren is. Je merkt het ook wel; het is hier zo 13-23 graden kouder en in de avond is een trui geen overbodige luxe.

De eerste dag hadden we weinig tijd, maar vandaag hebben we heel veel rondgelopen. Eerst namen we een oud, antiek treintje om vervolgens aan te komen bij een makkelijk begaanbaar deel van de berg. Daar zijn basically alle toeristen maar je ziet er wel mooie dingen; alleen sommige Chinezen die hier op vakantie zijn zijn een beetje gek en schreeuwen veel, een beetje als kleine kinderen, ze doen dat ook echt gewoon zonder reden. WHAA WHAA WHAA

IMG_0041

Nadat we de begaanbare paden gezien hadden, gingen we voor een echte trail omhoog. Dit was erg zwaar, uiteindelijk een kilometer of acht. We gingen tot een hoogte van 2700 kilometer; steeds weer omlaag en dan weer omhoog. We moesten in ieder geval flink hijgen maar het was een mooie workout. Voordeeltje was dat er geen andere mensen waren dus geen WHAA WHAA van plattelands Chinezen haha.

Morgen hebben we een lange reis voor de boeg; we gaan dan naar een stadje met Nederlandse forten. Daarna na een grotere stad met metro enzo en dan komen we in het Zuiden voor het strand.

 

Taiwan reis 2015 deel 1

Aan de hand van mailfragmenten & teksten kan je hier zien wat we allemaal hebben meegemaakt in Taiwan, enjoy!

Gisteren nadat ik geland was, gingen we meteen de stad in. Daniel trakteerde me op allerlei Chinese lekkernijen op de lokale nachtmarkt; ik heb bijvoorbeeld eendeneieren gegeten wat verrassend lekker was! Wel was ik kapot, echt kapot, dus na een warm bubbelbad met discolampen ging ik lekker slapen.

IMG_0004

Ik had een vage droom met een plot waarin ik een crimineel opspoorde, maar door de wekker werd ik abrupt wakker. Na een lekker uitgebreid ontbijt hebben we een fiets gehaald (dit kan hier gewoon met een soort OV kaart voor iets van 12 eurocent haha) en gingen we rondtouren.

Eerst bezochten we een memorial van een beroemde dictator hier. Daarna gingen we naar het op vier na hoogte gebouw van de wereld, Taipei 101, die we ook bij de Eifeltoren bovenin zaten. Ze hadden er echt een über moderne lift die 1000 meter per minuut ging dus we waren echt binnen een minuut al boven; het uitzicht was mooi en ze verkochten allemaal veel te dure souvenirs (tiendduizenden euro’s soms!) dus dat is hem niet geworden.

Daarna gingen we nog op avontuur in de jungle, het is hier subtropisch warm dus het werd een kleverige bedoeling. we beklommen een berg en die was echt honderden meters hoog, maar je hoorde overal vreemde geluiden en je zag ook allerlei vogels; het was echt net zoals Jungel Book haha.


Vandaag hadden we een soort tussenstop. Eerst alle spullen pakken en langs bij de dorm van Daniel wat echt een grote rotzooi was; 4 jongens sliepen daar op een paar vierkante meter (je droomslaapplek hahaha) en toen we rond 11 uur binnen kwamen maakte we een Koreaan wakker die nog lag te slapen.

Ik merk echt dat de taal wel een barrière is, ik kan met niemand echt communiceren hier. Verder dan een knikje hier en een lachje daar kom ik vaak niet en ook bijna alle teksten zijn in het Chinees. De talenkennis van Daniel komt dus goed van pas.

Met de kogeltrein (een soort TGV) kwamen we snel aan bij het VIP hotel (dat zijn wij natuurlijk 😉 in Taichung. Er is hier weinig te doen dus we liepen vooral wat rond; we zijn hier om over te stappen richting een groot meer om daar te fietsen.

IMG_0015

Het grootste deel van de tijd zaten we in een park; hier huurde we een roeibootje waarbij we tussen de romantische stelltjes zaten. Onze missie? Dwarszitten. We gingen steeds doen alsof we het niet begrepen en daardoor steeds plotseling voor ze uitkwamen waardoor hun romantische midagjes toch wat spannender werden haha, Daniel speelde de rol wat te goed met zijn geschreeuw (hij was bang dat we zonken) en dat trok wel wat publiek op de brug.

Later vielen we in slaap in het park om wakker te worden van gillende schoolmeisjes. Alhoewel ze op de uni zaten huppelde en rende ze rond en ze deden aparte tikspelletjes. In de avond hebben we gewoon wat rondgelopen en gekeken naar een optreden van een soort Taiwanese band, nu weer in het hotel en lekker uitrusten.

 

Liftwedstrijd 2015

Met zo’n 15 lifts, een totale tijd van 16 uur en de 6e eindplaats waren we zeker niet het snelste liftteam… Toch was het een mooie trip waarin we achterin een busje hebben gezeten, tevergeefs een lift probeerde te verkrijgen bij een lijkwagen en we meerdere uren bij een Bulgaar in zijn truck zaten.Liftwedstrijd

 

Toezien op de verkiezingen in Litouwen; fraude wordt bijna leuk

Samen met een groep van enthousiaste SIB mensen hebben we de toegezien op de verkiezingen in Litouwen. Op de eerste dag ging ik op pad met mijn waarde, zeer serieuze college Eva; vastberaden stapten we in de auto van een serieuze Litouwenaar om vol goede moed het prachtige democratische systeem van Litouwen te bestuderen.

Dat viel tegen! Toen we aankwam racete de mensen die de verkiezingen afnamen er snel vandoor; het was duidelijk dat ze weinig zin hadden in toezichthouders. We zette de achtervolging al snel in en wat volgde was een wilde tocht over kleine modderweggetjes langs pittoreske dorpjes.

Op een gegeven moment belde ze ons met de belofte dat ze nu wel op ons zouden wachten. Zou het? Ze stuurde ons een speciaal weggetje in met ontzettend veel modder; het duurde niet lang voordat we helemaal met onze wielen vastzaten in de modder. Het duurde ruim een uur voordat een tractor ons kwam redden; ondertussen waren de stemmen bij mensen thuis natuurlijk al afgenomen; zonder ons professioneel toeziend oog. Dit zaakje stinkt, en dan heb ik het niet alleen over de smerige modderlucht die niet zo makkelijk uit je schoenen gaat….

Ook de tweede dag werd mijn vertrouwen in de democratie van Litouwen weer wat geschaad; iemand van een politieke partij deed zich telefonisch voor als mij en het Litouwse meisje waarmee ik moest controleren.. we zouden later zijn aldus deze anonieme persoon. Hierdoor hebben we een deel van het stemmenafneem proces niet kunnen meekrijgen wat fraude opnieuw mogelijk maakt.

Alhoewel ze in Litouwen hun best doen om het democratische proces op gang te brengen, zijn er zeker de nodige problemen. Zo worden bejaarden omgekocht met een hamburger en met een grote bus naar de stemlokalen gebracht; stem op onze partij en je mag ervan genieten! Leuk uitje… Ook is bedreiging iets wat er voorkomt; stem op onze partij of we zullen ervoor zorgen dat die uitkering stopt, je kan nog best werken zonder armen en benen.

Al met al was het een memorabele week waarin ik heb kunnen zien hoe democratie in een minder ontwikkeld land er aan toe kan gaan. Er zullen nog veel stappen moeten worden gedaan om het proces helemaal perfect te laten verlopen; maar het begin is er, en het was mooi om te zien hoe een vrijwilligersorganisatie als de Black Gloves eraan bijdraagt dat dit proces eerlijker verloopt.

En oh ja, mijn dochtertje Fiolet heb ik eindelijk kunnen uithuwelijken aan Stijn; het was zeker een emotionele dienst!Litouwen reis 1

Bij het ministerie van Buitenlandse Zaken in Litouwen