Jeruzalem

Na deze bijzondere ervaring in Bethlehem gingen we door naar Jeruzalem. Hier kregen we beide kanten van het verhaal te zien; eerst bezochten we een NGO die strijdt voor meer Palestijnse rechten. Hier bleek dat de Israëlische overheid steeds meer nederzettingen bouwt in Palestijns gebied en dat de muur ook binnen de grens staat.

Binnen de samenleving blijkt sprake te zijn van systematische discriminatie. Arabische Israëliërs moeten bijvoorbeeld $40.000 betalen om een vergunning te krijgen om een huis te kunnen bouwen; dit is niet het geval voor de Joodse Israëliërs. Wanneer je alsnog een huis bouwt wordt deze gewoon gesloopt; dit alles natuurlijk om de verdeling van minimaal 70% Joden in stand te houden. Doet je dit ook niet een beetje aan WO2 denken?

IMG_0021

Na dit interessante bezoek gingen we naar het ministerie van buitenlandse zaken. Na een uitgebreide veiligheidscontrole mochten we door naar de crisisroom; door een tiental gepantserde deuren kwamen we binnen in een ruimte die niet zou misstaan binnen het Witte huis.

Wel kregen we voornamelijk de standaardfeiten; we hebben de situatie zou omdat het onze veiligheid beschermt. Ze noemde de muur dan ook een hek (wat een verschil!) en gaven aan dat dit noodzakelijk was en dat sinds de bouw er geen zelfmoordaanslagen meer zijn geweest.

De vrouw gaf ook aan dat juist Israël steeds openstaat voor een dialoog maar dat er vanuit de Palestijnse gebieden geen antwoord terugkomt. Toen ze de Gazastrook loslieten ontstond er bijvoorbeeld een terroristische groepering namelijk Hamas, volgens de vrouw geeft Israël de Palestijnen veel kansen maar gebruiken ze deze niet.

IMG_6442

Ook was ik benieuwd naar de Mossad omdat deze veelvuldig in films voorkomt. Toen ik vroeg wat de Mossad zoal doet gaf ze aan dat ze alles zouden doen om de veiligheid van haar burgers te garanderen. Dat is duidelijk; iedereen vermoorden die in de weg staat.

Uiteindelijk was het heel interessant om beide kanten van het verhaal te vernemen; toch is het me niet duidelijk geworden wie er gelijk heeft. Beide verhalen hebben zo hun kracht en het is een lastig conflict waarbij beide partijen lastig dichter tot elkaar kunnen komen.

In de avond beklommen Koen en ik nog de olijvenberg met mooi uitzicht over Jeruzalem. Toen het avond werd voelde we ons in dit overwegend Palestijnse deel toch wat minder veilig; de zon ging onder, de moskeeën schalden over de berg en hordes kinderen begonnen ons aan te raken en te achtervolgen. Tijd om terug te gaan!

IMG_0045

In de avond ging ik nog uit met een meisje uit Israël die ik via Couchsurfen leerde kennen; ik moest op een willekeurig plein gaat zitten en zou daar opgehaald worden. Wat volgde was een leuke tocht door de stad met drankjes die uiteindelijk eindige in een party soek: overdag een markt; in de avond een feestplek waar de lokale jeugd heengaat.

Uiteindelijk ben ik hier nog op heftige wijze in aanraking gekomen met de IDF, het leger van Israël. In dit land moeten zowel jongens als meisjes op jonge leeftijd in dienstplicht; het uitzicht van een meisje in legerkleren en een groot wapen is zeker niet verkeerd.. Maar toch had ik deze ontmoeting liever niet gehad.

IMG_6435

Toen ik naar de wc ging viel de klink namelijk uit de deur en die kreeg ik er met geen mogelijkheid meer in; opgesloten dus. Ondertussen zat het meisje buiten te wachten dus ik besloot om maar wat op de deur te gaan bonken. Vervolgens hoorde ik wat geschreeuw in het Herbreeuws.. English English, hey you get out of there. Ja, dat was nu juist het probleem 😉

Op een gegeven moment schoven ze een Creditcard onder de deur door; Mossad stijl een deur openen bleek toch niet helemaal mijn ding. Na een minuut of twintig hoorde ik een zware mannenstem brullen; get against the wall, all the way!

Enkele momenten later werd de deur met brute kracht opengetrapt en het scheelde maar een paar centimeter of ik was ook plat geweest. Toen ik eindelijk naar buiten kwam juichte en klapte de hele soek vanwege deze heldhaftige bevrijdingsactie. Het meisje lag vervolgens nog een half uur in een deuk en bracht me met de auto weer netjes naar het hostel.

De volgende dag moest ik alweer om 5 uur op dus meer dan 3 uur slaap zat er niet in; we bezochten de dode zee alwaar je kunt trampolinespringen en het effect van gewichtloosheid ervaart.  Op dit laagste punt van de wereld was het vroeg in de ochtend al boven de dertig graden; koud hebben we het in ieder geval niet gehad.

IMG_0003