Dag 5 Qingdaou – Shanghai

Vandaag deden we het lekker rustig aan, we hadden immers een lange reis voor de boeg! In de ochtend besloten we om een wandeling te maken.

We liepen dit keer de andere kant uit en we konden hier de enorme groei die China doormaakt met eigen ogen bewonderen. Op een bouwterrein (waar we per ongelijk terechtkwamen) bouwden ze in één keer tientallen flats. Vanuit de trein zagen we hele steden voor tienduizenden mensen die in één keer uit de grond worden gestampt.

Na een lekkere Chinese maaltijd renden we naar de trein (tijd vergeten… alweer), ach zo kom je ook weer aan je lichaamsbeweging. Nu zit ik in de trein naar Shanghai alwaar we over ongeveer 6,5 uur zullen aankomen.

Shanghai is groter dan New York, en dat merkte we direct. Na een bijna vier uur durende dwaaltocht door de stad na twee taxi’s en drie politieagenten vonden we eindelijk ons hostel… tijd voor wat rust!

Dag 6: Shanghai

Na flink uitgeslapen te hebben vertrokken we naar de Jin’An tempel om te meeten met Jesper, een aardige gozer die al een week in Shanghai verbleef.

De boeddhistische tempel was er bijzonder. Binnen in de tempel waren tientallen goden te zien, zelf heb ik nog gebeden naar de god van de rijkdom, mijn favoriet 🙂

Wat vooral bijzonder is, is het feit dat de tempel omringd is door torenhoge flatgebouwen: dit heeft het geheel een wat surrealistische maar wel coole uitstraling.

Na een nieuwe dwaaltocht kwamen we aan bij het Chinese propagandamuseum. In het straatbeeld valt de propaganda nog alleszins mee, maar dat was in de tijd van Mao wel anders. Naast een behoorlijke verzameling posters waren er in het museum ook tientallen identieke Mao beeldjes te vinden… voor de liefhebber.

Na het museum bezochten we de Pearl Tower, één van de hoogste te bezoeken gebouwen in Shanghai. Vanuit de top op 350 meter hoogte heb je een prachtig uitzicht op de moderne stad en binnen het gebouw kan je ook nog genieten van een achtbaanritje en een museum over de geschiedenis van Shanghai met poppen.

In de toren probeerde ik overigens een nieuwe techniek voor de ‘stiekeme fotografen’. Een meisje maakte een selfshot met mij in beeld (heel opvallend) dus ik pakte mijn telefoon en dacht ‘dat kan ik ook’. Ik richtte de camera op haar voor een foto maar ze ging juist poseren en toen moest ik meteen met de hele familie op de foto 😛 Alleen in de toren zijn we al zeker 20 keer op de foto genomen… het blijft bizar.

Na de toren vertrokken we naar Hooters voor wat Westers eten (lekker!), drankjes & gezelligheid.

Dag 7: Shanghai

Nadat we de treintickets gekocht hadden voor de volgende dag vertrokken we naar people’s square om opnieuw te meeten met Jesper.

Eerst gingen we naar één van de reusachtige malls die Shanghai kent om wat geld te verspillen uitgeven in een lokale arcade. Na wat spelletjes ijshockey, basketbal en virtueel rijden hielden we het voor gezien en liepen we wat rond door de straten van Shanghai.

Uiteindelijk kwamen we uit bij de Bond, een oude straat uit de jaren dertig van Shanghai. Vanuit de Bond heb je een prachtig uitzicht over de skyline van Shanghai.

Rond een uur of acht kwam de zus van Jesper er nog bij om bij mr X een soort ‘puzzelspel’ te doen. Bij mr. X kan je verschillende levels doen, het spel concentratiekamp klonk ons wat te luguber in de oren en dus besloten we om voor prison break te gaan.

We werden opgedeeld in twee teams, ik werd amen met Daniel en Celine opgesloten in één cel en Jesper en Tjerk werden in de andere cel opgesloten. Uiteindelijk was het de kunst om binnen één uur te ontsnappen door allerlei codes te kraken.

Het spel was erg vet. We moesten veel samenwerken (en schreeuwen); uiteindelijk lukte het ons om via een soort kruiptunnel onder de wastafel contact te houden met de andere cel.

Jammer genoeg lukte het ons niet op tijd om te ontsnappen. Toen op een gegeven moment de lichten in de cel uitvielen, vonden we met een ultraviolet zaklamp een geheime boodschap, maar we kwamen er niet achter dat de letters nummers vormden waarmee we met de keypads onze cel konden openen.

Al met al is Mr X een unieke ervaring die niet zou misstaan in bijvoorbeeld Amsterdam (hint).

We sloten de avond af met een vrij bijzonder taxi-ritje. Na een week in China dachten we alle soorten chauffeurs wel te hebben gehad: afzetters, vriendelijke, zwijgzame, chagerijne, onbegrijpelijke, maar deze man was… eh hoe zal ik het zeggen… bijzonder.

Ik zat naast de beste man en hij begon hele verhalen in het Chinees (laat ik nu net de enige zijn die dat niet spreekt). Toen hij hoorde dat we uit Amsterdam kwamen wilde hij weten hoe duur het was om naar de hoeren te gaan (na wat expliciete gebaren begreep ik hem eindelijk) en hij vertelde dat hij van grote borsten hield. Het aparte lachje van hem maakte het helemaal af en zorgde voor een vreemd maar hilarisch ritje.

Uiteindelijk gaf de ietwat aangeschoten chauffeur ons nog een visitekaartje voor een ‘massage’ en we mochten hem betalen met een vijf euro biljet en een briefje van één dollar. Hij glunderde helemaal toen we hem dit buitenlandse geld overhandigden.

Al met al is Shanghai een erg leuke stad die zich goed laat vergelijken met bijvoorbeeld New York.